اثربخشی راهبردهای مقابله با استرس بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری

اثربخشی راهبردهای مقابله با استرس بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری چکیده مقدمه: با توجه به شیوع ناتوانی های یادگیری در میان دانش آموزان و وجود مشکلات سازگاری در بین آنها، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی راهبردهای مقابله با استرس بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری اجرا شد. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. 34 نفر از دانش آموزان پسر دارای ناتوانی یادگیری در مراکز ناتوانی یادگیری استان ایلام در سال تحصیلی 94-1393 با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سازگاری اجتماعی سینها سینگ ( 1993) بود. اعضاء گروه آزمایش در 9 جلسه (هرجلسه 90 دقیقه ) تحت آموزش راهبردهای مقابله با استرس (لازاروس و فولکمن، 1984) قرار گرفتند و برای مقایسه میانگین نمرات از آزمون کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنا داری وجود دارد. آموزش راهبردهای مقابله با استرس باعث افزایش سازگاری اجتماعی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می شود. همچنین نتایج نشان داد این آموزش باعث افزایش سازگاری عاطفی و تحصیلی دانش آموزان گروه آزمایش شده است. بحث ونتیجه گیری: به دلیل اثربخشی راهبردهای مقابله با استرس در دانش آموزان با ناتوانی یادگیری می توان از این روش به عنوان یک نوع برنامه درمانی تکمیلی در مدارس و مراکز ناتوانی یادگیری در راستای بهبود مشکلات سازگاری این دانش آموزان استفاده کرد. واژه های کلیدی: سازگاری اجتماعی، ناتوانی های یادگیری، راهبردهای مقابله با استرس